بررسی آگاهی بیماران مبتلا به صرع از بیماری خود در مراجعان کلینیک صرع بیمارستان رازی تبریز

اهداف: میزان آگاهی بیماران مبتلا به صرع از بیماری خود، یک اصل ضروری در درمان آنهاست. مطالعات انجام گرفته در این زمینه، بسیار اندک هستند. در این جا اولین مطالعه در کلینیک صرع بیمارستان رازی تبریز راجع به میزان آگاهی بیماران ایرانی مبتلا به صرع از بیماری خود گزارش می شود. روش یررسی: برای انجام مطالعه، 750 بیمار با سن بالای 15 انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها، پرسش نامه استاندارد شده (epilepsy patients knowledge questionnaire) دانشگاه اوهایو بود که حاوی اجزای دموگرافیک و آگاهی بیماران از تعرریف تشنج، نوع و مقدار داروهای مصرفی، نحوه برخورد با عوارض داروها و عوامل ازاینده و یا کاهنده تشنج و جوانب قانونی رانندگی و استخدامی مبتلایان به صرع بود. پس از جمع آوری اطلاعات که به طریق مصاحبه با بیماران و درج اطلاعات انجام گرفت، محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار 16ep برای بررسی میزان آگاهی بیماران و رابطه آن با سن، جنس، میزان تحصیلات و سال های ابتلا به صرع، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: اهم نتایج حاصله عبارت اند از: در 750بیمار مورد بررسی (280  مورد مونث و 470 مورد مذکر) سن و تعداد متوسط سال های با صرع ، به ترتیب 12=10,32=10 سال بود. تعدا سال های با صرع و سن بیماران، در میزان آگاهی آنها تاثیری نداشت ( 2/0=  r , 01 .0 >p )میزان تحصیلات ( 2/0=  r , 01 .0 >p ) و جنسیت 01 .0 >p آگاهی بیماران مذکر در مقایسه بیشتر بود عوامل موثری در آگاهی بیماران بودن. بیست درصد افراد، صرع درا یک اختلال مغزی می دانستند. سی و هشت درصد افراد می دانستند که عوامل افزایند تشنج چه مواردی هستند. پایین ترین نمرات مربوط به سوال های طرز برخورد با عوارض دارویی و زمان مناسب قطع داروهای ضد تشنج بود. (فقط5  در صد افراد آگاهی کافی داشتند). چهل درصد بیماران از خطرات رانندگی افراد مصورع آگاه بودن به طور کلی، سطح آگاهی بیماران پایین بود. نتیجه گیری: بیماران مبتلا به صرع از بیماری خود آگاهی کافی ندارند و این مسئله روی پذیرش آنها برای دریافت درمان مناسب، کاهش آسیب های ضمن بروز حمله و درکل، روی پیشگیری در درمان حملات تشنجی تاثیر بسزایی دارد. بنابراین، افزایش سطح آگاهی آنها یک ضرورت است، به خصوص لازم است در مورد این که چگونه از آسیب های وارده ضمن حمله جلوگیری کنند، با عوارض دارویی چگونه برخورد کنند و تا چه زمانی باید درمان ضد تشنج را ادامه دهند، هم چنین راجع به ملاحظات قانونی رانندگی و اشتغال به حرف مختلف، آگاهی کافی به دست آورند.